မဂၤလာတရား ၃၈-ပါး

မဂၤလာတရား ၃၈-ပါး

မဂၤလာတရား (၃၈) ပါးကို ဗုဒၶျမတ္စြာအား သၾကားမင္းက မထင္မရွား နတ္သားအသြင္ကို ေဆာင္ယူလွ်က္ သ၀တၳိျပည္ ၊ ေဇတ၀န္ ေက်ာင္းေတာ္၌္ အကာလ ည အခါတြင္ ေတာင္းပန္ ေလွ်ာက္ထားမႈေၾကာင့္ လူ ၊ နတ္ ၊ ျဗဟၼာတို႔၏ အက်ိဳးငွာ ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

ကမၻာသူ ကမၻာသား သတၱ၀ါအားလံုးတို႔အားခ်မ္းသာကိုေပးတတ္ေသာ တရား ၃၈-ပါး။

(၁) အေသ၀နာစ ဗာလာနံ- သူမိုက္ကို မဆည္းကပ္ရျခင္း၊

(၂) ပ႑ိတာနဥၥ ေသ၀နာ- ဥာဏ္ပညာရွိသူတို႔ကို ေပါင္းသင္းရျခင္း၊

(၃) ပူဇာစ ပူဇေနယ်ာနံ- ပူေဇာ္ထိုက္သူတို႔ကိုပူေဇာ္ရျခင္း၊

(၄) ပဋိ႐ူပ ေဒသာ၀ါသ- သင့္ေလ်ာ္ေကာင္း ျမတ္ရာ၌ ေနရျခင္း၊

(၅) ပုေဗၺစ ကတ ပုညတာ- မဆြက ေကာင္းမႈကုသိုလ္ကို ျပဳခဲ့ဘူးျခင္း၊

(၆) အတၱသမၼာ ပဏီဓိ- ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ျဖာကို ေကာင္းစြာျပဳျပင္ထားျခင္း၊

(၇) ဗာဟုသစၥ- အၾကားအျမင္ပညာမ်ားသူ ျဖစ္ျခင္း၊

(၈) သိပၸမဂၤလာ- အျပစ္ကင္းသည့္စက္မႈလက္မႈအတတ္မ်ိဳးစံု တတ္ထားရျခင္း၊

(၉) ၀ိနယ သုသိက္ၡိတ- ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ ကိုယ္က်င့္၀ိနည္းကိုေကာင္းစြာသင္ယူျခင္း၊

(၁၀) သု ဘာသိတ၀ါစာ- အဂၤါေလးပါးရွိေသာ စကားကိုေျပာဆိုတတ္ရျခင္း၊

(၁၁) မာတာပိတု ဥပ႒ာနံ- မိဘ၂-ပါးအား စင္စစ္ လုပ္ေကၽြး ေမြးျမဴရျခင္း၊

(၁၂) ပုတၱဒါရႆ သဂၤဟ- သားမယားတို႔အား စြမ္းႏိုင္သေလာက္ ေကၽြးေမြးေထာက္ပံ့ရျခင္း၊

(၁၃) အနာကုလ ကမၼႏၲ- ခ်ိဳ႔ယြင္းမႈမရွိ မိမိတတ္သိိလိမၼာျပီးေသာ အလုပ္ကို ကာလ ေဒသအလိုက္ထိုက္သလို လုပ္ရျခင္း၊

(၁၄) ဒါန မဂၤလာ- ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲ လႉဒါန္းရျခင္း၊

(၁၅) ဓမၼစရိယ- ကုသလကမၼပထ တရားဆယ္ပါးကို ျပဳလုပ္ရျခင္း၊

(၁၆) ၪာတကာနဥၥသဂၤဟ- ေဆြမ်ိဳးတို႔ကိုတတ္ႏိုင္သေလာက္ ခ်ီးေျမႇာက္ ေထာက္ပံ့ရျခင္း၊

(၁၇) အန၀ဇၨကမၼ- ေနာင္သံသရာေရး၌ အျပစ္ေဘးမက် ပကတိသုခကို ရႏိုင္သည့္ ငါးပါး, ရွစ္ပါး စေသာ သီလမ်ား ႏွင့္ အမ်ားေကာင္းက်ိဳး ေစတနာ့၀န္ထမ္း အလုပ္မ်ားကို လုပ္ရျခင္း၊

(၁၈) အာရတီ- မေကာင္းမႈကို စိတ္ျဖင့္ေ၀းစြာေရွာင္ၾကဥ္ရျခင္း၊

(၁၉) ၀ိရတီ- မေကာင္းမႈမွ ကိုယ္ႏႈတ္ ႏွစ္ပါးျဖင့္ ေရွာင္ၾကဥ္ရျခင္း၊

(၂၀) မဇၨပါန သံယမ- ေသရည္အရက္ ေသာက္စားမႈမွ ေရွာင္ၾကဥ္ရျခင္း၊

(၂၁) အပၸမာဒ ဓမၼ- ေကာင္းမႈတို႔၌ မေမ့မေလ်ာ့ျခင္း၊

(၂၂) ဂါရ၀- ႐ိုေသထိုက္သူကို ႐ိုေသျခင္း၊

(၂၃) နိ၀ါတ- မာနမထားႏွိမ့္ခ်႐ိုေသေသာ စိတ္မ်ားရွိျခင္း၊

(၂၄) သႏၲဳ႒ိ- ရသမွ်ႏွင့္ ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္ျခင္း၊

(၂၅) ကတၫုတာ- ျပဳဘူးေသာ ေက်းဇူးကို ျပန္၍သိျခင္း၊

(၂၆) ကာေလန ဓမၼႆ၀န- သင့္ေလ်ာ္ရာ အခါ၌ သူေတာ္ေကာင္းတရားကို နာၾကားရျခင္း၊

(၂၇) ခႏ္ၲီမဂၤလာ- ေနရာတိုင္း၌သည္းခံရျခင္း၊

(၂၈) ေသာ၀စႆတာ - ဆိုဆံုးမလြယ္ကူသူျဖစ္ရျခင္း၊

(၂၉) သမဏဒႆန - အရိယာသံဃာေတာ္မ်ားကို ဖူးေတြ႕ရျခင္း၊

(၃၀) ကာေလန ဓမၼသာကစၦ- ေလ်ာက္ပတ္ေသာအခါ၌တရားစကား ေဆြးေႏြးေမးျမန္းရျခင္း၊

(၃၁) တပ မဂၤလာ- မေကာင္းၾကံ မေကာင္းဩပ, မေကာင္းဆိုမျဖစ္ႏိုင္ေစရန္ သတိႏွင့္ ၀ီရိယ တရား အစဥ္ထားျခင္း၊

(၃၂) ျဗဟၼစရိယ- ျမတ္ေသာ အက်င့္ရွိျခင္း၊

(၃၃) အရိယာ သစၥာန ဒႆန- သစၥာေလးပါးကို မဂ္တရားျဖင့္သိျမင္ရျခင္း၊

(၃၄) နိဗၺာနသစ္ၦိကိရိယ- အရဟတ္ၱဖိုလ္ကို မ်က္ေမွာက္ျပဳရျခင္း၊

(၃၅) ဖု႒ႆ ေလာက ဓေမၼဟိ စိတၱံယႆ န ကမၸတိ- ေလာကဓံတရား ရွစ္ပါးတို႔ႏွင့္ ေတြ႕ရေသာ္လည္း စိတ္တုန္လႈပ္မႈမရွိျခင္း၊

(၃၆) အေသာက- စိုးရိမ္ေၾကာင့္ၾကမႈ မရွိျခင္း၊

(၃၇) ၀ိရဇ- ရာဂစေသာ ကိေလသာျမဴမရွိျခင္း၊

(၃၈) ေခမ မဂၤလာ- ေၾကာက္ထိတ္လန္႕မႈ ေဘးမရွိျခင္း။ [1]

ဘုရားရွင္သည္ မဂၤလာတရား (၃၈)ပါးကို ေဟာၾကားခဲ့ေသာ သတင္းဂယက္သည္ သံဃာပရိသတ္ အလည္တြင္ အုတ္အုတ္က်က္က်က္ ျဖစ္သြားေလသည္။ (၃၈)ျဖာေသာ မဂၤလာတရားေတာ္ကို ေဟာၾကားေပးေတာ္ မူေသာ ဘုရားရွင္၏ ဉာဏ္ေတာ္ကိုလည္း ရဟန္းတို႔သည္ အံ့ၾသခ်ီးမြမ္း မဆံုးရွိေလသည္။ ထိုအခါ ဘုရားရွင္သည္ ရဟန္းတို႔ထံ ၾကြလာၿပီး

`ရဟန္းတို႔ ယခုအခါ ငါဘုရားရွင္သည္ သဗၺညဳတ ဉာဏ္ေတာ္ရၿပီး သမၼာသမၺဳဒၶဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံု၍ (၃၈)ျဖာ မဂၤလာတရား ေဟာၾကားသည္မွာ အံ့ၾသဖြယ္ မဟုတ္ေပ။ ငါဘုရားသည္ ႏုစဥ္ကပင္ မဂၤလာျပႆနာကို ၿပီးျပည့္ေအာင္ ဆံုးျဖတ္ေပးႏိုင္ခဲ့သည္´ဟူ၏။

`အရွင္ဘုရား- တပည့္ေတာ္တို႔သည္ အတိတ္ဘ၀က ဖံုးလႊမ္းထားေသာ ထိုအေၾကာင္းကို သိလိုၾကပါသည္ဘုရား´ဟု ရဟန္းတို႔က ခြင့္ပန္ေလသည္။

`ခ်စ္သားတို႔ ေရွးအတိတ္ဘ၀က ငါဘုရားရွင္သည္ မဟာရကိၡတ ဟူေသာ အမည္ျဖင့္ ရေသ့ျဖစ္ခဲ့ဘူးသည္။ ငါ့တြင္ တပည့္ရေသ့ တစ္ဦးရွိသည္။ ထိုတပည့္ကား ယခု သာရိပုတၱရာပင္ ျဖစ္ေပသည္။ တစ္ေန႔ေသာအခါ တပည့္သည္ ငါ့ထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ မဂၤလာျပႆနာကို ေလ့လာသည္။ ေလာကတြင္ မဂၤလာအမ်ဳိးမ်ဳိးေတြ ေပၚေပါက္ေနပါသည္။ ႀကီးပြားခ်မ္းသာေၾကာင္း မဂၤလာဟူသည္ အဘယ္နည္း။ အဘယ္အရာမ်ဳိးကို မဂၤလာ ေခၚပါသနည္း ဟုေမးျမန္းေလွ်ာက္ထား၍ ငါဘုရားရွင္သည္ မဂၤလာ ရွစ္မ်ဳိးကို ခြဲျခား၍ ေဟာၾကားခဲ့သည္´ဟူ၏။

မွတ္ခ်က္။ ။ http://wikimyanmar.co.cc မွကူးယူေဖာ္ျပပါသည္။